“Dilemma’s in de samenwerking vragen om solidaire oplossingen”
Regioverhalen
“Resultaten boeken met elkaar, hoe doe je dat in zo'n nieuwe context als de onderwijsregio?” Die vraag stelt Marc Mittelmeijer centraal in zijn workshop van 23 september. “Het is essentieel dat je vraagstukken met elkaar deelt en dat je nieuwsgierig bent naar hoe de ander daarmee omgaat.”
Als voorzitter van de Raad van Bestuur bij CVO Rotterdam kent Marc Mittelmeijer de complexiteit van samenwerking binnen de onderwijsregio. “Wat doe je samen en wat doe je als instelling alleen?”, werpt hij als eerste dilemma op. “Er zijn nogal wat obstakels waar je overheen moet stappen, zodat je met elkaar de programmalijnen vorm kunt geven. Hoe ga je daarbij om met je bestuurlijke verantwoordelijkheid? En hoe houd je elkaar aan de gemaakte afspraken, zodat de beoogde resultaten ook behaald worden?”
Elkaar vertrouwen
Nieuwe dilemma’s blijven zich ook in onderwijsregio Rotterdam vo/mbo aandienen. Steeds doen ze een beroep op de solidariteit tussen de partners. “In onze onderwijsregio hebben we besloten de werkgroepen die over de programmalijnen gaan met eigen mensen te vullen, soms drie of vier personen, ook om daarmee het eigenaarschap te versterken. Die werkgroepen hebben we vervolgens veel autonomie gegeven. Maar dan moeten de kleinere besturen, die vaak niet de mogelijkheid hebben iemand af te vaardigen, er wél op kunnen vertrouwen dat het belang van de hele regio wordt gediend. Hoe bouw je die garantie in?”
Arbeidsmobiliteit bevorderen
Ook het omgaan met de lerarentekorten vereist een solidaire insteek. “Ieder bestuur had een eigen aanpak voor het lerarentekort”, schetst Marc. “Het duurde even voordat de partners vertrouwen kregen in een aanpak die op arbeidsmobiliteit en doorstroming was gericht. Ben je bereid om schoolleiders en afdelingsleiders op te leiden, zoals wij bij CVO als enige in de regio doen, waarna die vervolgens op andere scholen terechtkomen? Wij denken van wel! En is het zinvol om leraren met een extra periodiek te verleiden om over te stappen en de transferkosten dan maar te vergoeden? Of is het juist veel verstandiger om die arbeidsmobiliteit onderling te regelen, zonder geldstromen, bijvoorbeeld in een mobiliteitsconvenant? Tegen welke arbeidsvoorwaardelijke beperkingen loop je dan aan? En wat doe je als in de omliggende onderwijsregio’s heel andere regels gelden, met een aanzuigende werking?”
Leren van elkaar
“In mijn workshop leg ik uit hoe wij in Rotterdam vo/mbo met onze vele dilemma’s zijn omgegaan,” stelt Marc in het vooruitzicht. “Tegelijkertijd hoor ik graag van collega's welke dilemma's zij ervaren bij de inrichting van hún onderwijsregio's. Het wordt, kortom, een bijeenkomst om van elkaar te leren!”
Meer weblogberichten
Reactie toevoegen
U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.
Reacties
Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.