Als de leerling er beter van wordt, waarom zouden we het dan niet doen?- Irene Doornbos over haar werk als regioadviseur
Regioverhalen
“Dat bestuurders voor de hele onderwijsregio denken, vind ik echt fantastisch”, zegt regioadviseur Irene Doornbos. “Ik spreek bestuurders die zelf alles op orde hebben, maar toch zeggen: Als mijn buurman een probleem heeft, heb ik ook een probleem. In Groningen en Drenthe noemen we dat Naoberschap. En in Friesland heet het Mienskip, wat letterlijk gemeenschap betekent, maar figuurlijk ook het bundelen van krachten om de gemeenschap te beschermen.”
Wie: Irene Doornbos, regioadviseur landsdeel Noord (Groningen, Friesland en Drenthe).
Kracht van de onderwijsregio’s: Uitdagingen aangaan die je als schoolbestuur alleen niet kunt oppakken.
Stap naar voren: Standpunten loslaten en denken vanuit elkaars belangen en die van de regio.
Irene voelt zich thuis in de vijf noordelijke onderwijsregio’s. Ze is dan ook een geboren Drentse en woonde langere tijd in Friesland en Groningen. Irene is hierdoor bekend met de regionale context. Ook haar achtergrond als vmbo-docent Nederlands helpt hierbij. Vol vuur neemt ze haar rol van verbinder en aanjager op zich. “Soms zeggen mensen letterlijk: De komst van de onderwijsregio was net het duwtje in de rug dat we nodig hadden om de samenwerking hier neer te zetten.”

Kleine scholen in het primair onderwijs
In het Noorden zijn er uitdagingen genoeg, weet Irene. Bijvoorbeeld in kleine plaatsen met een kleine school. “Als je zo’n school zou sluiten, moeten kinderen misschien wel 15 kilometer verderop naar school. Dat wil je niet voor het basisonderwijs. Daar zitten dus allerlei uitdagingen in die je niet als schoolbestuur alleen kunt oppakken. Je hebt gewoon de buren nodig om te kijken hoe je die school of scholen overeind houdt.”
Strategisch personeelsbeleid
De scholen in het voortgezet onderwijs hebben te maken met andere uitdagingen, zoals docenten vinden en behouden voor bepaalde (kleinere) schoolvakken. Deze vakken worden minder uren in de week gegeven of komen niet terug in ieder leerjaar. Je kunt deze leraren dan geen fulltimebaan aanbieden. Een aanpalende situatie is het niet meer kunnen aanbieden van een bepaald keuzeprofiel, omdat te weinig leerlingen daarvoor kiezen. Hoe kun je het profiel toch aan blijven bieden in de regio? Irene vertelt over de ambitie van de noordelijke onderwijsregio’s. “Het gebeurt dat vo-scholen niet de uren beschikbaar hebben om een leraar voor meerdere dagen in dienst te nemen. Maar als scholen dat met elkaar doen, lukt het vaak wel. Dan heb je zo’n leraar in ieder geval al in huis en is breder inzetbaar. Ook voor zo’n leraar kan dat een aantrekkelijk perspectief zijn. Die kan doorstromen als er iemand met pensioen gaat.” Ze ziet steeds vaker dat bestuurders nadenken over een gezamenlijk, strategisch personeelsbeleid. “Dat bestuurders samenwerken maakt het makkelijker om een langetermijnvisie te ontwikkelen.”
Samen professionaliseren
Ook een gezamenlijke aanpak van professionalisering is voor de noordelijke onderwijsregio’s een passende oplossing, vindt Irene. “Laatst sprak ik bestuurders uit het primair onderwijs. Ze hebben te kleine scholen om zelf trainingen te organiseren voor het onderwijspersoneel, en daarmee een volle groep deelnemers bijeen te krijgen. Maar samen kunnen ze dat wel! Dan blijft het ook in de regio, was hun redenering. En dan kunnen we van elkaar leren en collega’s uitwisselen. Het is mooi dat ze elkaar willen opzoeken, daarvoor biedt de onderwijsregio kansen.
Drijfveren overwinnen blokkades
Als de leerling er beter van wordt, waarom zouden we het dan niet doen? Een inspirerende uitspraak die Irene hoorde van een bestuurder. “Dat vond ik zo’n mooie drijfveer. Het is belangrijk dat elke leerling een goede docent heeft. Dat is ook mijn persoonlijke drive.”
Als regioadviseur ziet ze dat nog niet iedereen even fanatiek warmloopt voor het samenwerken. Soms zijn er hobbels te nemen. “Maar als je gaat praten over de inhoud – waarvoor we dit doen en voor wie we dit doen – dan gaan die kritische bestuurders ook gewoon stralen. Natuurlijk gaan we voor de leerling, zeggen ze dan.” Daarom wil Irene steeds de belangen op tafel krijgen in plaats van de standpunten. “Standpunten blokkeren vaak het gesprek, ze zijn onbeweeglijk. Belangen gaan over wat je nodig hebt en wat je behoeftes zijn. Natuurlijk kunnen we elkaar daarin helpen, hoor je dan al snel. Dan komt er beweging op gang!”
Meer weblogberichten
Reactie toevoegen
U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.
Reacties
Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.